Arfara-Messinias 1

ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας .
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΣΧΑ 28-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης .
~

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ !

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΦΑΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 28-04-2019 ΒΙΝΤΕΟ :

~* Τελειώνοντας η Θεία Λειτουργία για πρώτη Ανάσταση Ι. Ν. ΑΓΊΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ 28-04-2019.. : https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215269793551605/ .- ~ Μετά Θεία Λειτουργία οι Ιερείς στον προαύλιο για πρώτη Ανάσταση στο Αρφαρα 28-04-2019... ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΈΣΤΗ! ΑΡΦΑΡΑ ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215269840952790/ .- ~ Δεύτε λάβετε Άγιον Φως, Στο Αρφαρα ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ 29-04-2019..ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! : https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215269818032217/ .- ~** Η πρώτη Ανάσταση στους Αγίους ΘΕΟΔΩΡΟΥΣ ΑΡΦΑΡΩΝ ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ 28-04-2019.. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΈΣΤΗ! Χρόνια πολλά!: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215269616947190/ .- ~^^ Αρφαρα ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ Ανάσταση 28-04-2019.. : https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215269606386926/ .- ~* ΑΝΆΣΤΑΣΗ 28-04-2019 στους Αγίους ΘΕΟΔΩΡΟΥΣ ΑΡΦΑΡΩΝ, Κυριακή ΑΡΦΑΡΑ : https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215269241977816/ .-

ΠΑΣΧΑ στο ΧΩΡΙΟ :

~* Σταματάκος του Βλάση στο κρεβάτι παππού γιαγιάς με τη γιαγιά Δέσποινα 28/04/ 2019 ΑΡΦΑΡΑ : https://youtu.be/YpvElxgcx-Q .- ` ~ Η Δεσποινούλα μας λέει.. 28-04-2019: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215272643902862/ .- ~ Βλάσης και Βασίλης ΠΑΣΧΑ 28-04-2019 ψήνουν στο Αρφαρα ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ...: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215272440177769/ .- ~ Ψήνοντας παιδάκια λουκάνικα πλευρό τους.... Το Πάσχα 28-04-2019 στο Αρφαρα ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215272137970214/ .- ~ Πάσχα! Χριστός Ανέστη, ψήνοντας παιδάκια.. στον κήπο του σπιτιού μου 28-04-2019 : https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215272054408125/ .- ~ Ο Βλάσης και Σουζάνα Πάσχα 28-04-2019 στο Αρφαρα ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215272053648106/ .- ~ Ο Βλάσης ετοιμάζει για ψήσιμο, 28-04-2019 στο Αρφαρα ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215271990046516/ .- `~ Ο Βλάσης ψήνει Πάσχα 28-04-2019 στο Αρφαρα ΜΕΣΣΗΝΊΑΣ: https://www.facebook.com/stamatios.n.skoulikas/videos/10215271882643831/ .-

~** Η Ανάσταση στο Άγιο Όρος – ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

~ Άγιο Όρος: Με λαμπρότητα και σύμφωνα με το αγιορείτικο βυζαντινό τυπικό γιορτάστηκε η Ανάσταση του Χριστού στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, παρουσία του Διοικητή του Αγίου Όρους κ. Κωνσταντίνου Δήμτσα. Στην Ακολουθία της Ανάστασης η οποία ξεκίνησε στις 9 το βράδυ του Μ. Σαββάτου και ολοκληρώθηκε το χάραμα της Κυριακής, προεξήρχε ο Καθηγούμενος της Μονής, Αρχιμανδρίτης Γέρων Eφραίμ, η Αδελφότητα και εκατοντάδες προσκυνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στην διάρκεια της πασχαλινής τράπεζας ο κ. Δήμτσας μετέφερε τις ευχές της ελληνικής κυβέρνησης προς τις Αρχές του Αγίου Όρους, την Ιερά Κοινότητα, τις Ι. Μονές και τις Αδελφότητες, υπογραμμίζοντας το σεβασμό διά του οποίου η Ελληνική Πολιτεία και ειδικότερα η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εξωτερικών περιβάλλουν το Άγιο Όρος, ως Τόπο διαφύλαξης των ιερών παραδόσεων μας και ως πηγή πνευματικής αναγέννησης σε καιρούς πνευματικής σύγχυσης και πενίας. Ο Διοικητής του Αγίου Όρους υπογράμμισε επίσης την μεγάλη θρησκευτική σημασία που φέρει ο Ιερός Άθως για τον ευσεβή ελληνικό λαό, ο οποίος κατακλύζει τις Ιερές Μονές, τις Σκήτες και τα Ιερά Κελλιά, ώστε να γευθεί εκ του σύνεγγυς την αθωνική παράδοση και τους πνευματικούς καρπούς του Αθωνικού Μοναχισμού. «Σήμερα γιορτάζουμε ένα Πάσχα ουσιαστικής χαράς, ένα Πάσχα ανανεωμένης ελπίδας. Η Ανάσταση ανανεώνει και θεμελιώνει οριστικά την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, για ένα μέλλον άξιο του ανθρώπου ως τέκνου του Θεού. Οι δυσκολίες του βίου, η κοινωνική αδικία, οι οικονομικές δοκιμασίες, τα δεινά και οι δυστυχίες χάνουν τον απειλητικό τους όγκο, όταν λούζονται με το φως της Αναστάσεως», τόνισε ο κ. Δήμτσας

~** Χριστός Ανέστη: Η Ανάσταση ως οντολογικό βίωμα

~ Χριστός Ανέστη– του Ιωάννη Ελ. Σιδηρά, Θεολόγου-Εκκλησιαστικού Ιστορικού-Νομικού
Η αφοβία έναντι του καταργηθέντος θανάτου και η βεβαιότητα της Αναστάσεως στη ζωή των ανθρώπων. Τα τεκμήρια της καταργήσεως του θανάτου και της Αναστάσεως του Χριστού σύμφωνα με την διδασκαλία του Αγίου Αθανασίου. Ο Θεοκίνητος και Θεοφώτιστος Πατέρας της Εκκλησίας, Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, με τον όρο «Κυριακός Σταυρός» αναφέρεται στο «μυστήριο του Σταυρού» και στο Σταυρικό θάνατο του Χριστού επισημαίνοντας ότι η κατάργηση του θανάτου συντελέστηκε στον Γολγοθά και η απαρχή της εν Χριστώ «Καινής ζωής» στον «όλβιο τάφο», ο οποίος κατέστη τάφος ζωής και πύλη της αιωνιότητος και της Βασιλείας του θεού.

Ο «Κυριακός Σταυρός συνάμα κατέστη το ορατό και απτό τρόπαιο της νίκης κατά του θανάτου και από το «κενόν μνημείον» επήγασε «πάσιν ανθρώποις», η όντως εν Χριστώ Αναστάντι αθανατοποιημένη και αφθαρτοποιημένη επέκεινα του τάφου ζωή. Φαντάζει παράδοξο ή και ακαταλήπτως ανορθόδοξο το γεγονός ότι το «κενό μνημείο» είναι συνώνυμο της «καινής ζωής» και ο «σταυρικός θάνατος» της «θανάτω» νεκρώσεως του θανάτου εν Χριστώ Ιησού. Η πίστη στην βεβαιότητα της καταργήσεως του θανάτου και της Αναστάσεως του Χριστού δεν αποτελεί την ανούσια και τυπική διδασκαλία μιας θρησκείας που απλώς καταγράφεται σε ένα εγχειρίδιο «συστηματικής δογματικής θεολογίας, αλλά καθίσταται βιουμένη αλήθεια και ζωή μέσα στη μυστηριακή και αγιοπνευματική ζωή της Εκκλησίας και των εγκεντρισμένων οντολογικά σε αυτή ζωντανών μελών της. Το ιστορικά και συνάμα οντολογικά βιούμενο και επιβεβαιούμενου υπό της Εκκλησίας γεγονός ότι «θανάτω θάνατον επάτησεν» μεταβάλλεται αδιαλείπτως μέσα στον ιστορικό χωροχρόνο σε υπαρξιακή πρόταση ζωής, αληθείας, ελπίδος, αγώνος, θυσίας και δυνατότητος του ανθρώπου να γίνει «κοινωνός και μέτοχος» ως σωσμένη ψυχοσωματική ύπαρξη στην αθανατοποιημένη και αφθαρτοποιημένη ζωή του Αναστάντος Ιησού Χριστού. Σύνολη η ζωή της Εκκλησίας είναι Σταυρός και Ανάσταση του Χριστού και σύνολη η ζωή του Χριστεπωνύμου πληρώματος αυτής είναι «σταυραναστάσιμη, βιωματική προσωπική εμπειρία, η οποία υπερνικά τα δεσμά του φόβου έναντι του θανάτου και οδηγεί στην «εν Χριστώ αφοβία». Ο καταργημένος και ακυρωμένος θάνατος δεν είναι συνώνυμος πλέον του «μηδενισμού» και της «οντολογικής ανυπαρξίας» του ανθρώπου, αλλά απαρχή της συνυπάρξεως οντολογικά του ανθρώπου με τον νικητή του θανάτου Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Κάθε πτυχή της επιγείου ζωής του φθαρτού και κτιστού ανθρώπου αποκτά νόημα και αξία μόνον όταν ερμηνεύεται υπό το πρίσμα της αιωνιότητος εν Χριστώ και τούτο διότι η Ανάσταση αφορά άμεσα τον άνθρωπο και δεν αποτελεί την ματαιοδόξη και αλαζονική επιβεβαίωση της παντοδυναμίας της Θεότητος Ιησού Χριστού. Αντιθέτως η Ανάσταση ως οντολογική δυνατότητα υπάρξεως του ανθρώπου ως ψυχοσωματικής ενότητος επέκεινα του χοϊκού τάφου αποτελεί την ακρογωνιαία δωρεά του Αναστάντος Χριστού στο πολυφίλητο «ίδιον πλάσμα» του, τον πεπτωκότα άνθρωπο, τον οποίο αποκαθιστά συνενώνοντας το φθαρτό ανθρώπινο σώμα με την αθάνατη άϋλη ψυχή στο ένα πρόσωπο, στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου, αφού πρώτος αυτός έσωσε την σύνολη ανθρώπινη ψυχοσωματική φύση στο δικό του θεανδρικό πρόσωπο. Δεν νοείται Εκκλησία και Ευαγγελική αλήθεια άνευ της αναστάσεως του Χριστού. Αν η ανάσταση ήταν ένας μύθος προς ικανοποίηση των αφελών ή θρησκολήπτων, τότε και η πίστη στον θεάνθρωπο Χριστό θα ήταν μία φενάκη, μια απάτη ολκής, και ο ίδιος ο Χριστός, όπως εύστοχα έχει γραφεί, θα ήταν ο μεγαλύτερος απατεώνας όλων των αιώνων. Άπαγε της βλασφημίας. Η Ανάσταση όμως τόσο ιστορικά όσο και οντολογικά είναι γεγονός πιστοποιημένο και βεβαιωμένο «πολλοίς τεκμηρίοις» και αποτελεί μέσα στη διαχρονία της Εκκλησίας την μόνη ακατάβλητη και αμετάθετη ελπιδοφόρο πίστη και υπαρξιακή πρόταση ζωής στους ανθρώπους κάθε εποχής. Γιατί ποιός θα ήταν τόσο άφρων να αποθάνει στο όνομα ενός απατεώνος νεκρού Θεού; Ουδείς. Ο Μέγας Αθανάσιος με θεόπνευστη σοφία και συστηματικό τρόπο τεκμηριώνει θεολογώντας την κατάργηση του θανάτου εν Χριστώ και την ανάσταση αυτού εκ νεκρών ως ζώσα και αληθεύουσα εμπειρία μέσα στην εκκλησία και ως βίωμα ακλόνητο στις ψυχές των ανθρώπων μέσα στο χωροχρόνο του ιστορικού γίγνεσθαι. Επισημαίνει εμφατικώς την «αφοβία» των ανθρώπων έναντι του θανάτου λόγω της αστασιάστου πίστεώς τους στην Ανάσταση του Χριστού. Δίδει τα αδιάσειστα τεκμήρια της ακυρώσεως του ανθρωποκτόνου θανάτου και της βεβαιώσεως της Αναστάσεως του Χριστού για όλους εκείνους που διαχρονικά δυσπιστούν ή απιστούν έναντι της αληθείας του «κενού μνημείου», το οποίο με την «εκκωφαντική σιωπή» του διακηρύττει ανά τους αιώνες ότι «ηγέρθη ο Κύριος». Ο οξυγράφος νους του θεοφόρου Αγίου Αθανασίου μάς καθοδηγεί προς τον «Κυριακό Σταυρό» του Γολγοθά και στον «κενό όλβιο τάφο» θεολογώντας εν Αγίω Πνεύματι περί αυτών, τα εξής: «Μέγα γνώρισμα και δυνατή απόδειξη για το ότι κατελύθη ο θάνατος και ενικήθη από τον Σταυρό, και δεν έχει πλέον δύναμη, αλλά είναι πράγματι νεκρός, είναι το ότι περιφρονείται από όλους τους μαθητές του Χριστού, και όλοι προχωρούν εναντίον του και δεν τον φοβούνται πλέον, αλλά με το σημείο του σταυρού και με την πίστη στον Χριστό, τον καταπατούν ως νεκρό. Διότι παλαιότερα, πριν εμφανισθεί επί της γης ο Σωτήρας, ο θάνατος ήταν φοβερός ακόμη και στους αγίους και όλοι θρηνούσαν αυτούς που απέθνησκαν, επειδή θεωρούσαν ότι καταστρέφονται. Τώρα όμως που ο σωτήρας ανέστησε το σώμα, δεν είναι πλέον φοβερός ο θάνατος, όλοι δε όσοι πιστεύουν στον Χριστό, τον καταπατούν ωσάν να μην είναι τίποτε, και προτιμούν να αποθάνουν παρά να αρνηθούν την πίστη στον Χριστό. Διότι πράγματι γνωρίζουν, ότι, όταν αποθνήσκουν δεν χάνονται, αλλά ζουν και γίνονται άφθαρτοι δια της Αναστάσεως. Ο δε διάβολος εκείνος, ο οποίος παλαιότερα ορμούσε πονηρά (κατά των ανθρώπων) με τον θάνατο, τώρα που διελύθησαν τα σπλάχνα του, απέμεινε ο μόνος πράγματι νεκρός. Και απόδειξη αυτού είναι το ότι, πριν πιστεύσουν στον Χριστό οι άνθρωποι, θεωρούν τον θάνατο φοβερό και τον τρέμουν. Όταν όμως ενταχθούν στην πίστη του και γίνουν μαθητές του, τόσο πολύ περιφρονούν τον θάνατο, ώστε με προθυμία ορμούν σ’ αυτόν, και γίνονται μάρτυρες της Αναστάσεως την οποία επετέλεσε ο Σωτήρας εναντίον του θανάτου. Και νήπια ακόμη σπεύδουν να αποθάνουν, και κατέρχονται στον αγώνα εναντίον του, όχι μόνο άνδρες αλλά και γυναίκες. Τόσο αδύνατος κατέστη, ώστε και οι γυναίκες, οι οποίες απατήθηκαν προηγουμένως υπ’ αυτού, τώρα τον περιπαίζουν ως νεκρό και παράλυτο… Έτσι, αφού ο Σωτήρας ενίκησε και εστιγμάτισε τον θάνατο στον Σταυρό, και έδεσε τα χέρια του και τα πόδια του, όλοι όσοι ζουν χριστιανικώς, τον καταπατούν, και όσοι ομολογούν τον Χριστό, τον χλευάζουν και τον περιπαίζουν, λέγοντας αυτά που εξ αρχής έχουν γραφεί εναντίον του: Πού σου, θάνατε, το νίκος; Πού σου, Άδη, το κέντρον; (Α΄Κορ. 15,55). Είναι λοιπόν αυτό μικρά απόδειξη της αδυναμίας του θανάτου; Ή είναι μικρά μαρτυρία της νίκης του Σωτήρος εναντίον του, όταν οι χριστιανοί νέοι και νεάνιδες παρθένοι, περιφρονούν την παρούσα ζωή και αποφασίζουν να αποθάνουν; Βεβαίως ο άνθρωπος εκ φύσεως φοβείται τον θάνατο και την διάλυση του σώματος, αλλά το καταπληκτικώτατο είναι τούτο, ότι αυτός που ενδύεται την πίστη του σταυρού, ξεπερνά τις φυσικές αδυναμίες και δεν τρομάζει τον θάνατο χάριν του Χριστού… Εάν κάποιος θέλει να δει δεμένο τον τύραννο, οπωσδήποτε πηγαίνει στην χώρα και την Βασιλεία του νικητού και εκεί βλέπει τελείως αδύνατο αυτόν που για τους άλλους είναι φοβερός. Έτσι, αν κάποιος είναι άπιστος, ακόμη και μετά από τόσα πολλά, μετά από τόσους πολλούς μάρτυρες Χριστιανούς και μετά από τον χλευασμό που υφίσταται καθημερινώς ο θάνατος από τους εξαιρετικούς Χριστιανούς, εν τούτοις, εάν ακόμη αμφιβάλλει περί της καταργήσεως και του τέλους του θανάτου, ασφαλώς καλά κάνει και απορεί για κάτι τόσο μεγάλο. Αλλ’ ας μη φανεί σκληρός και άπιστος, ούτε αναιδής, για πράγματα τόσο ζωηρά… Εκείνος που δεν πιστεύει στη νίκη κατά του θανάτου, ας λάβει την πίστη του Χριστού και ας πλησιάσει να διδαχθεί αυτό και θα δει την αδυναμία του θανάτου και την κατ’ αυτού νίκη. Διότι πολλοί, οι οποίοι προηγουμένως ήταν άπιστοι και εχλεύαζαν, όταν ύστερα επίστευσαν, τόσο πολύ κατεφρόνησαν τον θάνατο, ώστε έγιναν και μάρτυρες αυτού του Χριστού. Εάν δε δια του σημείου του Σταυρού και δια της πίστεως στον Χριστό καταπατείται ο θάνατος, με δικαστή την αλήθεια θα αποδεικνυόταν ότι δεν είναι άλλος, αλλά αυτός ο Ίδιος ο Χριστός, εκείνος που επέδειξε τρόπαια και νίκες κατά του θανάτου και τον έκανε να εξασθενίσει. Προηγουμένως μεν είχε δύναμη ο θάνατος, και γι’ αυτό ήταν φοβερός, ενώ τώρα, μετά την επί γης εμφάνιση του Σωτήρος και μετά τον θάνατο και την ανάσταση του σώματός Του, καταφρονείται, είναι φανερό ότι ο θάνατος καταργήθηκε και νικήθηκε από τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος ανήλθε στο Σταυρό… Έτσι αφού κατεφρονήθη και κατεπατήθη ο θάνατος, από τότε που συνέβη η σωτήρια σωματική εμφάνιση του Σωτήρος και ο σταυρικός του θάνατος, είναι φανερό, ότι αυτός είναι ο Σωτήρας ο οποίος ενεφανίσθη με σώμα, ο τον θάνατον καταργήσας, και καθημερινώς επιδεικνύει τρόπαια κατ’ αυτού δια των μαθητών του. Διότι όταν κάποιος δει ανθρώπους, που εκ φύσεως είναι αδύνατοι, να πηδούν στον θάνατο και να μη τρέμουν την φθορά του, ούτε να φοβούνται την κάθοδο στον Άδη, αλλά με προθυμία να τον προκαλούν και να μη φοβούνται τις βασάνους, αλλά να προτιμούν χάριν του Χριστού να ορμούν στον θάνατο παρά να ζουν εδώ. Ή όταν κάποιος βλέπει άνδρες και γυναίκες και νέα παιδιά να ορμούν και να πηδούν επάνω στον θάνατο χάριν της ευσεβείας προς τον Χριστό, ποιός είναι τόσο ανόητος ή ποιός είναι τόσο άπιστος ή ποιός είναι τόσο ανάπηρος στη διάνοια, ώστε να μη εννοεί και να μη σκέπτεται ότι ο Χριστός στο όνομα του οποίου μαρτυρούν οι άνθρωποι, αυτός παραχωρεί και δίδει στον καθένα την νίκη κατά του θανάτου, και αυτός κάνει τον θάνατο να εξασθενεί εμπρός σε κάθε πιστό και σε καθένα που φέρει το σημείο του σταυρού;… όταν λοιπόν περιπαίζεται και περιφρονείται ο θάνατος από εκείνους που πιστεύουν στον Χριστό, κανείς πλέον ας μη αμφιβάλλει ούτε να δείχνει απιστία, ότι ο Χριστός έχει καταργήσει τον θάνατο και έχει παύσει την φθορά του. Όσα είπαμε προηγουμένως αποτελούν όχι μικρά απόδειξη του ότι ο θάνατος καταργήθηκε και ο σταυρός του Κυρίου είναι τρόπαιο κατ’ αυτού. Σ’ όσους δεν έχουν χαλασμένα τα μάτια της διανοίας αποδεικνύουν τα περιστατικά πολύ ζωηρότερα από τα λόγια, ότι ο Χριστός, ο κοινός Σωτήρας όλων και η αληθινή ζωή, ανέστησε το σώμα για την αθανασία. Διότι εάν έχει καταργηθεί ο θάνατος, όπως απέδειξε ο λόγος, και με την δύναμη του Χριστού όλοι τον καταπατούν, πολύ περισσότερο αυτός τον καταπάτησε πρώτος με το δικό του σώμα και τον κατάργησε. Αφού δε εθανάτωσε τον θάνατο, μετά τι έπρεπε να κάνει, παρά να αναστήσει το σώμα, και αυτό να το δείξει ως τρόπαιο εναντίον αυτού; Ή πως θα εφαίνετο ότι έχει καταργηθεί ο θάνατος, εάν δεν είχε αναστηθεί το σώμα του Κυρίου; Εάν όμως σε κάποιον δεν είναι αρκετή αυτή η απόδειξη περί της Αναστάσεως αυτού, ας βεβαιωθεί απ’ αυτά που συμβαίνουν εμπρός στα μάτια μας. Όταν ένας είναι νεκρός, δεν δύναται να ενεργήσει. Η ικανότητά του υφίσταται μέχρι το μνήμα, πέραν δε αυτού παύει. Οι πράξεις και οι ενέργειες προς τους ανθρώπους είναι ιδιότητες μόνον των ζωντανών. Ας προσέξει λοιπόν αυτός που θέλει, και ας κρίνει από όσα βλέπει για να ομολογήσει την αλήθεια. Όταν βεβαίως ο Σωτήρας ενεργεί στους ανθρώπους τόσο μεγάλα και καθημερινώς πείθει αοράτως να προσέλθουν στην πίστη του και να υπακούουν όλοι στη δική του διδασκαλία, τόσο μέγα πλήθος απ’ όλα τα μέρη και από εκείνους που κατοικούν στην Ελλάδα και από εκείνους που κατοικούν σε βαρβαρικές χώρες, άραγε αμφιβάλλει ακόμη κανείς, ότι ανεστήθη ο Σωτήρας και ζει ο Χριστός ή μάλλον ότι αυτός είναι η ζωή; Μήπως είναι ίδιον νεκρού να συγκινεί βαθύτατα τις διάνοιες των ανθρώπων, ώστε να αρνούνται την θρησκεία των προγόνων και να προσκυνούν ως διδάσκαλο τον Χριστό; Ή, εάν δεν ενεργεί, εφ’ όσον είναι νεκρός, πώς αυτός σταματά τις ενέργειες εκείνων που ζουν και ενεργούν, ώστε ο μοιχός να μην μοιχεύει πλέον, ο φονιάς να μην φονεύει, ο άδικος να μη πλεονεκτεί και ο ασεβής στο εξής να είναι ευσεβής; Εάν πάλι δεν αναστήθηκε, αλλά είναι νεκρός, πώς εκδιώκει και καταδιώκει και καταβάλλει τους ψευδοθέους και λατρευόμενους δαίμονες για τους οποίους οι άπιστοι λένε ότι ζουν; Διότι όπου προφέρεται το όνομα Χριστός και η πίστη του, εκκαθαρίζεται απ’ εκεί κάθε ειδωλολατρία, ξεσκεπάζεται κάθε απάτη των δαιμόνων, και κάθε δαίμων ούτε το όνομα δεν υποφέρει, αλλά και μόνον εάν το ακούσει, αμέσως τρέπεται σε φυγή. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι έργο νεκρού, αλλά ζώντος και μάλιστα Θεού. Εξ άλλου θα ήταν και γελοίο να λέμε ότι είναι μεν ζωντανοί οι δαίμονες, οι οποίοι εκδιώκονται υπ’ αυτού και τα είδωλα τα οποία καταργούνται, είναι δε νεκρός αυτός ο οποίος τους εκδιώκει και με την δύναμή του δεν τους αφήνει να φανούν, αυτός τον οποίο όλοι ομολογούν ότι είναι Υιός Θεού. Όσοι απιστούν στην Ανάσταση προκαλούν σφοδρό έλεγχο εναντίον τους, αφού όλοι οι δαίμονες και οι θεοί τους οποίους προσκυνούν δεν εκδιώκουν τον Χριστό, αλλά ο Χριστός τους αποδεικνύει όλους νεκρούς. Διότι εάν είναι αλήθεια ότι ο νεκρός δεν ενεργεί καμμία ενέργεια, ενώ ο Σωτήρας καθημερινώς κάνει τόσα πολλά, προσελκύει δηλαδή στην ευσέβεια, πείθει στην αρετή, διδάσκει περί αθανασίας, ωθεί στον πόθο των ουρανίων, αποκαλύπτει την γνώση περί του Πατρός, εμπνέει την δύναμη κατά του θανάτου, φανερώνει στον καθένα τον εαυτό του, και κρημνίζει την αθεΐα των ειδώλων. Από αυτά τίποτα δεν δύναται να πράξουν οι Θεοί και δαίμονες των απίστων, αλλά μάλλον νεκρώνονται με την παρουσία του Χριστού διότι η εμφάνισή τους είναι άνευ έργου και κούφια. Διά του σημείου του Σταυρού όμως παύεται κάθε μαγεία, καταργείται κάθε μαγγανεία, και όλα τα είδωλα ερημώνονται και εγκαταλείπονται. Παύει κάθε ανόητη ηδονή, και ο καθένας στρέφει το βλέμμα από την γη προς τον ουρανό. Ποιόν θα ονομάσει κανείς νεκρό; Τον Χριστό, ο οποίος ενεργεί τόσο μεγάλα; Αλλά δεν είναι ίδιον του νεκρού να εργάζεται. Ή αυτόν που δεν ενεργεί καθόλου, αλλά μένει ως άψυχος, πράγμα το οποίο είναι ιδιότητα των δαιμόνων και των ειδώλων, αφού είναι νεκρά; Ο Υιός του Θεού είναι ζωντανός και δραστήριος και καθημερινώς εργάζεται και ενεργεί την σωτηρία όλων… καθημερινώς αποδεικνύεται ότι ο θάνατος έχει αδυνατήσει και ότι τα είδωλα και οι δαίμονες είναι νεκροί. Γι’ αυτό κανείς πλέον δεν αμφιβάλλει περί της αναστάσεως του σώματος αυτού. Αυτός ο οποίος δεν πιστεύει στην Ανάσταση του σώματος του Κυρίου, φαίνεται να αγνοεί την δύναμη του (Θεού) Λόγου και της Σοφίας του Θεού. Διότι εφ’ όσον έλαβε σώμα και κατά φυσική συνέπεια το έκανε δικό του, όπως απέδειξε ο λόγος, τί έπρεπε να το κάνει ο Κύριος; ή ποιό έπρεπε να είναι το τέλος του σώματος, αφού επάνω σ’ αυτό ευρίσκετο ο (Θεός) Λόγος; Δεν ήταν δυνατό να μη αποθάνει, επειδή ασφαλώς ήταν θνητό, και προσφέρεται στον θάνατο υπέρ πάντων και χάριν αυτών το κατασκεύασε και ο Σωτήρας. Να παραμείνει νεκρό, δεν ήταν δυνατόν, διότι είχε γίνει ναός ζωής. Γι’ αυτό απέθανε μεν ως θνητό, ανέζησε όμως λόγω της ζωής που είχε μέσα του. Τα έργα αποδεικνύουν την Ανάστασή του. Εάν πάλι δεν πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού επειδή δεν τον βλέπουν, είναι ώρα να αρνηθούν οι απιστούντες και τα φυσικά πράγματα. Διότι είναι ιδιότητα του Θεού να μη είναι μεν ορατός, αλλά να αναγνωρίζεται από τα έργα… Εάν λοιπόν δεν υπάρχουν τα έργα, έχουν δίκαιο να μη πιστεύουν σ’ αυτόν που δεν φαίνεται. Εφ’ όσον όμως τα έργα βοούν και λάμπουν, διότι επίτηδες αρνούνται την τόσο φανερή ζωή της αναστάσεως; Διότι και αν ακόμη η διάνοιά τους έχει πληγεί, όμως και δια των εξωτερικών αισθήσεων είναι δυνατόν να δουν την αναντίρρητη δύναμη και Θεότητα του Χριστού. Επειδή και ένας τυφλός που δεν βλέπει τον ήλιο, εντούτοις αισθάνεται την θερμότητα την οποία προκαλεί, και γνωρίζει ότι υπάρχει ήλιος επάνω από την γη. Έτσι και οι αντιλέγοντες και αν ακόμη δεν πιστεύουν και αν ακόμη είναι τυφλοί για την αλήθεια, εν τούτοις, αναγνωρίζοντες την δύναμη αυτών που πιστεύουν, ας μη αρνούνται την θεότητα του Χριστού και την ανάστασή του. Διότι είναι φανερό, ότι, εάν ήταν νεκρός ο Χριστός, δεν θα εξεδίωκε τους δαίμονες και δεν θα συνέτριβε τα είδωλα, διότι δεν θα υπάκουαν σε νεκρό οι δαίμονες. Εφ’ όσον όμως εκδιώκονται φανερά διά του ονόματός του, είναι φανερό ότι δεν είναι νεκρός. Επειδή μάλιστα οι δαίμονες βλέπουν και όσα δεν βλέπουν οι άνθρωποι, εάν γνώριζαν ότι είναι νεκρός ο Χριστός, καθόλου δε θα υπάκουαν σε αυτόν. Τώρα όμως αυτό που δεν πιστεύουν οι ασεβείς, οι δαίμονες το βλέπουν, το ότι είναι Θεός, και γι’ αυτό φεύγουν και τον εκλιπαρούν… Αφού λοιπόν οι δαίμονες ομολογούν, και τα έργα ημέρα με την ημέρα μαρτυρούν, είναι φανερό, και κανείς ας μη φέρεται με αναίδεια προς την αλήθεια, ότι ο Σωτήρας Ανέστησε το σώμα του και ότι είναι αληθινός Υιός του Θεού, ότι προερχόμενος από τον Πατέρα είναι ο Λόγος και η Σοφία και η Δύναμη αυτού, ότι έπειτα από χρόνους για να σωθούν όλοι, έλαβε σώμα, και εδίδαξε περί του Πατρός την οικουμένη, κατάργησε τον θάνατο, και εχάρισε σε όλους την αφθαρσία με την υπόσχεση της αναστάσεως, η οποία άρχισε με την ανάσταση του σώματός του. Τούτο απέδειξε διά του σημείου του Σταυρού ως τρόπαιο κατά του θανάτου και της φθοράς αυτού».

~** Ο Σταυρός μπορεί να γίνει Ανάσταση μόνο μέσα από την Πίστη

~ Σταυρός– του Aρχιμ.Παύλου Παπαδόπουλου Αυτό που μας προσφέρει ο Θεός δεν μία ζωή χωρίς πόνο, αλλά μία ζωή με την προοπτική της υπέρβασης του πόνου. Το να χρησιμοποιήσεις τον πόνο που θα έρθει στην ζωή σου με τέτοιο τρόπο ώστε πόνος να γίνει αρετή, το φαινομενικό κακό να γίνει ουσιαστικά κάτι το αγαθό.

Ο σταυρός να γίνει δόξα, να γίνει αγάπη, υπομονή, πραότητα, θυσία, συγχώρεση… ανάσταση. Σταυρός θα υπάρξει, πόνος θα υπάρξει, φόβος, όπως και στην ζωή των Αποστόλων, των Μαρτύρων, των Οσίων όμως διαμέσου της πίστης όλα αυτά αλλάζουν, παίρνουν ένα νόημα βαθύ, παίρνουν αξία. Διότι δεν σε καταβάλουν, δεν σε οδηγούν στην απόγνωση αλλά σε φέρνουν πιο κοντά στην αυτογνωσία. Ο πόνος σε βαπτίζει στα νερά την κάθαρσης, αρκεί να τον αντιμετωπίσεις όπως ο Εσταυρωμένος. Η χριστιανική ζωή δεν είναι μια ζωή χωρίς πόνο και δοκιμασίες το αντίθετο, είναι μια ζωή που εάν θέλεις να την ζήσεις, όπως λέγει και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, θα πρέπει να είσαι έτοιμος για τον πειρασμό. Διότι τελικά η χριστιανική ζωή είναι μια σταυρική ζωή, η οποία όμως μεταμορφώνει τον σταυρό σε οίκο Ανάστασης και Ζωής διαμέσου της πίστης, της εμπιστοσύνης και της αγάπης μας προς τον Θεό.

~** Ο Γέροντας Παΐσιος για την Ανάσταση του Χριστού

~ – Γέροντα, μου κάνει εντύπωση το θάρρος των Μυροφόρων.

– Οι Μυροφόρες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χριστό, είχαν πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό δεν υπολόγισαν τίποτα… Γι’ αυτό και αξιώθηκαν να ακούσουν από τον Άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως. – Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε την χαρά της Αναστάσεως; – Να καλλιεργήσουμε το χαροποιόν πένθος, για να έρθει η πραγματική χαρά. Αν ζήσουμε με ευλάβεια και κατάνυξη την Μεγάλη Εβδομάδα, θα ζήσουμε με πνευματική αγαλλίαση και θεία ευφροσύνη την Αγία Ανάσταση. – Είναι, γέροντα, φυσικό να μην νιώθω πολλή χαρά το βράδυ της Αναστάσεως; – Ναι, είναι φυσικό. Επειδή το συναίσθημα της λύπης είναι μεγαλύτερο από το συναίσθημα της χαράς, δεν μπορούμε σε μια μέρα να ξεπεράσουμε αυτή την ψυχική κατάσταση. Σιγά-σιγά όμως, κατά τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα, που είναι σαν μία ημέρα πασχαλινή, φεύγει ο πόνος της Μ. Εβδομάδας και η ψυχή γεμίζει από την αναστάσιμη χαρά. – Γιατί, Γέροντα, σε μερικά μοναστήρια κάνουν λιτανεία κατά την δεύτερη ή Τρίτη ημέρα του Πάσχα; – Για να σκορπίσουν την πασχαλινή χαρά. Την Διακαινήσιμο Εβδομάδα χτυπούν όλα μαζί- καμπάνες σήμαντρα, και η καρδιά χτυπά δυνατά ζώντας το « Αναστάσεως ημέρα…».

Εύχομαι να χαίρεστε πάντοτε
με αγαλλίαση πνευματική,
με συνεχή πνευματική χαρά,
με εσωτερική γλυκειά αναστάτωση.

(από το βιβλίο Λόγοι Γ. Παΐσιου, τόμος ΣΤ, σ. 203-204)

*** Ανάσταση του Κυρίου στο ναό της Υπαπαντής παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας (φωτογραφίες και βίντεο)

Η Ακολουθία της Αναστάσεως, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου τελέστηκε στην ναό της Υπαπαντής με κάθε λαμπρότητα.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε της Ακολουθίας και
μετέδωσε το Άγιο Φως, προέστη της τελετής της Αναστάσεως στον προαύλιο χώρο του Μητροπολιτικού Ναού.

Video:

~** Μετά την Ανάσταση του Κυρίου μας

~ Ανάσταση– Λίγο πριν το ξημέρωμα της «Μιάς των Σαββάτων» οι κατοικούντες Ιερουσαλήμ κοιμούνται στο βαρύ ίσκιο που ρίχνουν επάνω στην πόλη οι τρεις σταυροί. «Και ιδού σεισμός εγένετο μέγας» (Ματθ. κη΄ 2). Η πόλη τρέμει κι όμως δεν ξυπνά και δε μαθαίνει. Οι μόνοι κάτοικοι που αγρυπνούν αυτή τη νύχτα, οι «τηρούντες της κουστωδίας», «εσείσθησαν» αλλά «εγένοντο ωσεί νεκροί», ανίκανοι κι αυτοί να καταλάβουν. Ο Χριστός Ανέστη · και άλλη μια φορά, ως Θεός παντοδύναμος, δεν επιβάλλει την πίστη σε κανέναν, που δεν το επιθυμεί, που δεν το θέλει.

Σαράντα ημέρες μετά την Ανάσταση μένει στον κόσμο, αλλά «εμφανίζει» τον εαυτό του σ’ αυτούς που τον αγαπούν «και ουχί τω κόσμω». Από την πρώτη ώρεα, μετά την Ανάσταση, φανερώνεται ξανά και ξανά σε εκείνους που Τον περιμένουν, σ’ εκείνους που θα εμπιστευθεί τη μαρτυρία της Αναστάσεώς Του. Οι Απόστολοι και οι Ευαγγελιστές συγκλονισμένοι περιγράφουν τις εμφανίσεις του Κυρίου τους μετά την Ανάσταση. Γράφουν λεπτομέρεις, διασώζουν τις συνομιλίες μαζί Του. Σχεδόν πάντα σ’ ένα επίπεδο εντελώς προσωπικό, όπου ο Χριστός αγγίζει με μοναδική τρυφερότητα και γνώση κάθε κρυμμένο πόνο τους και πόθο. Στη Μαγδαληνή έφτασε το όνομά της. «Μαρία», και κατάλαβε ποιος είναι αυτός που τη ρωτά: «γύναι, τι κλαίεις; τίνα ζητείς;» μπροστά στον άδειο τάφο. Στις μυροφόρες γυναίκες, που φεύγουν με φόβο και χαρά από το κενό μνημείο και τρέχουν να μεταφέρουν το μήνυμα του Αγγέλου στους μαθητές Του, έρχεται να τις συναντήσει στο δρόμο τους. «Χαίρετε… μη φοβείσθε · υπάγετε απαγγείλατε τοις αδελφοίς μου…» (Ματθ. κη΄ 9-10). Οι μυροφόρες, οι αδελφοί Του, οι δικοί Του. Στους δυο άνδρες, που φεύγουν αποθαρρημένοι για τους Εμμαούς, φανερώνεται μ’ άλλη μορφή. Πορεύεται μαζί τους ώρες. Τους ελέγχει στοργικά γιατί μένουν ακόμη «ανόητοι και βραδείς τη καρδία του πιστεύειν» (Λουκ. κδ΄ 25). Τους ερμηνεύει τις Γραφές, που μιλούν για όσα «έδει παθείν τον Χριστόν» και μετατρέπει την πικραμένη καρδιά τους σε φλόγα, που τον αναγκάζει να μείνει μαζί τους. Εκεί στην ευλογία του άρτου τον αναγνωρίζουν και Αυτός γίνεται «άφαντος». Ο Χριστός φεύγει και οι δύο άνδρες τρέχουν αυτή την ώρα της νύχτας πίσω στα Ιεροσόλυμα, στους αδελφούς, τους συναθροισμένους με τους ένδεκα, που ξέρουν ήδη πώς φανερώθηκε ο Χριστός στον Πέτρο. Τα Ιεροσόλυμα βυθίστηκαν κι απόψε ξανά στον ίδιο βαρύ ύπνο, σχεδόν σαν θάνατο, και αυτοί οι λίγοι άνδρες και γυναίκες, που συνεπαρμένοι μιλούν για το Χριστό, λούζονται ξαφνικά στο φως της Θείας παρουσίας Του. «Αυτός ο Ιησούς έστη εν μέσω αυτών και λέγει αυτοίς · ειρήνη υμίν» (Λουκ. κδ΄ 36). Γίνονται έμφοβοι, ταράσσονται, δεν πιστεύουν από τη χαρά τους και θαυμάζουν. Ο Κύριός τους το ξέρει και τους φωνάζει: «Εγώ ειμι · ψηλαφήσατέ με και ίδετε» (Λουκ. κδ΄ 39). Σε ποιον φωνάζεις «εγώ είμαι», αν δεν τον αγαπάς και δε σε ξέρει; Αυτοί είναι οι στενά δικοί Του. Τους ζητά ακόμη και τροφή. Και έφαγε μπροστά τους, μετά την Ανάσταση, ψημένο ψάρι και κηρύθρα μέλισσας για να τον πιστέψουν. Στο δύσπιστο Θωμά χαρίζεται ως φίλος. Έλα άγγιξε εσύ τα διάσημα της αγάπης μου και «μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός» (Ιωάν. κ΄ 27). Ύστερα χάρισε ο Απόστολος Θωμάς στους πιστούς όλων των εποχών τη θριαμβευτική ομολογία του: «ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Οι μέρες περνούν, οι μαθητές μελαγχολούν στο χωρισμό Του. Στρέφονται, όσο δεν τον βλέπουν, πάλι στα δίχτυα τους. Εκεί στη θάλασσα της Τιβεριάδας έρχεται να τους βρει. Δεν τους μαλώνει που κατέφυγαν στα δίχτυα, αλλά, όπως και όταν τους κάλεσε, θαυματουργεί για χάρη τους. Τον αναγνωρίζει πρώτος αυτός που τον αγάπησε και πιο πολύ, ο Ιωάννης: «ο Κύριος εστί». Ο Πέτρος βιάζεται, ζώνεται επάνω του τον επενδύτη. Εκείνη την τραγική νύχτα της προδοσίας δίστασε, τον αρνήθηκε. Τώρα δεν έχει δισταγμό, δεν ντρέπεται τους άλλους μαθητές. Δεν ενεργεί λογικά. Θέλει να φτάσει γρηγορότερα κοντά Του. Ο λυτρωμένος δε διστάζει, πέφτει στη θάλασσα. Εκεί στην ακροθαλασσιά θα τον ρωτήσει τρεις φορές ο Κύριος: «φιλείς με;». «Ελυπήθη ο Πέτρος ότι είπεν αυτώ το τρίτον, φιλείς με» και αποκαθιστά ο Χριστός τον εκλεκτό Του μαθητή στην πρώτη αγάπη και του προσφέριε ξανά το προνόμιο να νοιάζεται τα πρόβατά Του. Σαράντα ημέρες μετά την Ανάστασή Του ο Χριστός φροντίζει μόνο αυτούς που θ’ αναλάβουν το έργο του ευαγγελισμού του κόσμου, τους Αποστόλους Του, τους δικούς Του. Τέλος τους αποχαιρετά οριστικά, ανυψώνεται και χάνεται μέσα στο φως, αλλά δεν τους εγκαταλείπει. Ο ίδιος υποσχέθηκε στους πιστούς όλων των εποχών: «Και ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ. κη΄ 20). Ύστερα από καιρό, στη στροφή του δρόμου που πηγαίνει από την Ιερουσαλήμ στη Δαμασκό, το φως της παρουσίας του Χριστού κλείνει το δρόμο στο διώκτη του Σαύλο. Ο Σαύλος πέφτει στο χώμα, χάνει το φως του και ανοίγουν τα μάτια του στην αλήθεια. «Έσχατον δε πάντων ωσπερεί τω εκτρώματι ώφθη καμοί» (Α΄ Κορ. ιε΄ 8). Μ’ αυτόν το λόγο επισφραγίζει ο Απόστολος Παύλος προς τους Κορινθίους την περίληψη του Ευαγγελίου του. «Ότι Χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών (…) και ότι ετάφη, και ότι εγήγερται τη Τρίτη ημέρα (…) και ότι ώφθη Κηφά, είτα τοις δώδεκα · έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφάπαξ (…) έπειτα ώφθη Ιακώβω, είτα τοις αποστόλοις πάσιν…» (Α΄ Κορ. ιε΄ 3-7). Ο Απόστολος Παύλος απαριθμεί τις εμφανίσεις του Αναστάντος Κυρίου. Ζητά να μας στηρίξει στην πεποίθηση ότι ο Χριστός παραμένει παρών στην ιστορία του κόσμου και τη δική μας. Ζητά να μας οδηγήσει στην ολόκαρδη εκζήτηση της παρουσίας Του, σε μια προσωπική φανέρωση του Χριστού στον καθένα μας. Ο Χριστός μπορεί και σήμερα να σου φανερωθεί, αν εσύ γίνεις δικός Του. Ύστερα θα μπορείς να επαναλαμβάνεις με μυστική καύχηση και αγαλλίαση μαζί με τον Απόστολό Του: «Έσχατον δε πάντων ωσπερεί τω εκτρώματι ώφθη καμοί».

*** Κυριακή Πάσχα: Η ελευθερία της Ανάστασης

~ Κυριακή Πάσχα– του π.Θεμιστοκλή Μουρτζανού Η Κυριακή του Πάσχα είναι για την Εκκλησία η αφετηρία της νέας δημιουργίας. Η φθορά και ο θάνατος πλέον δεν έχουν καμία δύναμη στη ζωή του ανθρώπου και της κτίσης, αλλά «τα πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια». Αυτό φαντάζει οξύμωρο για τη νοοτροπία του κόσμου, καθώς όλοι διαπιστώνουμε την συνεχή καταστροφή του περιβάλλοντος, τον θάνατο που κρατά δέσμιο τον κάθε άνθρωπο, αλλά και το γεγονός ότι ο κόσμος μας ελάχιστα έχει αλλάξει, παρά τα μηνύματα και την παρουσία της πίστης στο Χριστό. Αδικίες και πόλεμοι γίνονται, τα συμφέροντα κυριαρχούν, η ζωή είναι πάντοτε απλόχερη για τους λίγους, ενώ οι πολλοί βιώνουν την δυσκολία, η πρόοδος δεν έχει εξασφαλίσει την ευτυχία, αλλά έχει εξοβελίσει το Θεό από την ζωή των πολλών.

Επομένως, το ερώτημα ποια είναι η σημασία της Ανάστασης για τον σημερινό άνθρωπο φαντάζει δυσκολοαπάντητο. Όσο κι αν η γλώσσα της θεολογίας δίνει περιγραφές του γεγονότος και φανερώνει σημεία, στα οποία θα μπορούσε κανείς να σταθεί, η πλειοψηφία των ανθρώπων περιμένει να ακούσει το «Χριστός Ανέστη» και να διασκορπισθεί, όπως περιγράφει ο στίχος: «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν». Εκτός από την φαινομενική αταραξία του κόσμου και της ζωής, το ίδιο το μήνυμα της Ανάστασης δεν φαίνεται να αλλάζει και τους πολλούς. Είμαστε όμως τα παιδιά του Αναστημένου Θεού. Ο Χριστός δεν είναι ένα κήρυγμα ηθικής, δεν είναι ένας κοινωνικός αναμορφωτής, δεν είναι ένας απλός επαναστάτης, διαφορετικός από τους άλλους, αλλά πάντως ένας από τους πολλούς που πέρασαν από την ανθρώπινη ιστορία. Ο Χριστός είναι ο Θεός που γίνεται άνθρωπος, κρατώντας τη Θεότητά Του, για να μας κάνει θεούς κατά χάριν, δηλαδή να ζούμε αιώνια, να μας απαλλάξει από τον θάνατο και τη φθορά. Για μας που πιστεύουμε σ’ Αυτόν, αλλά και για όλο τον κόσμο, και γι’ αυτούς ακόμη που δεν τον πίστεψαν και δεν θα τον πιστέψουν, ο Χριστός έφερε αυτή την καινούρια δημιουργία, την Εκκλησία. Σ’ αυτήν και το τελευταίο φυλλαράκι έχει αξία, καθώς και μέσα απ’ αυτό μπορούμε να θαυμάσουμε την ομορφιά της ζωής, που ο Θεός έπλασε. Μπορούμε να θαυμάσουμε το μυστήριο της αγάπης, την μεταμόρφωση του καθενός που πιστεύει κι αγωνίζεται, τη δύναμη της μετάνοιας, την δύναμη της αγιότητας που αγκαλιάζει τον Άλλο και όλο τον κόσμο. Τη δύναμη εκείνη που κάνει την Εκκλησία να προχωρά 20 αιώνες, χωρίς τα λάθη των όσων την απαρτίζουν να την καταστρέφουν, χωρίς το αίμα και οι διωγμοί να αποτρέπουν την πίστη, αλλά να την αυξάνουν. Την δύναμη εκείνη που δίνει ελπίδα και στον τελευταίο άνθρωπο της γης. Αν τα πάντα γίνονται καινά, αν η φθορά και ο θάνατος καταργούνται, αυτό μπορούμε να το ζήσουμε, μόνο με το να δούμε τον Χριστό ως προσωπικό Θεό μας, ως Σταυρωμένο για μας προσωπικά, ως Αναστημένο για μας προσωπικά, ως ερχόμενο για μας προσωπικά. Στην σχέση βρίσκεται το νόημα της Πίστης, στη σχέση βρίσκεται το νόημα της Ανάστασης, στη σχέση με τον Χριστό επαναποκτούμε ως δωρεά την γνήσια και μοναδική ελευθερία, του να μπορούμε να είμαστε παιδιά Του, παιδιά της Ανάστασης. Όσοι ζούμε το φως που πλημμυρίζει την κτίση, το φως που ανατέλλει από τον Πανάγιο Τάφο, όσοι ζούμε την Ανάσταση στις καρδιές μας πιστεύοντας, συγχωρώντας, κοινωνώντας με το Χριστό και τον συνάνθρωπο δεν αγνοούμε τον ταραγμένο κόσμο μας. Αγωνιζόμαστε να τον καλυτερέψουμε. Αλλά, η ελπίδα μας είναι η Αναστάσιμη Ελευθερία. Ξεφεύγουμε, ζώντας στον πλημμυρισμένο από το Φως του Χριστού εσωτερικό μας κόσμο, από ό,τι μας θανατώνει. Και γευόμαστε, μένοντας στην αναστάσιμη και σε κάθε Θεία Λειτουργία την μετάληψη του Φωτός, την μετάληψη του Χριστού, ζώντας τη χαρά στο πρόσωπο του αδελφού μας και περιμένοντας την στιγμή εκείνη που ο Αναστημένος Χριστός θα μας αρπάξει στην ουράνια βασιλεία Του, περνώντας με το Πάσχα του θανάτου στην χαρά της άλλης βιοτής, της αιώνιας, της Αναστάσιμης, της μοναδικά ελεύθερης. Ζούμε την μυστική χαρά σήμερα, έχουμε την Αναστάσιμη φωνή του Χριστού άγκυρα ελπίδας στη ζωή μας. Δεν μένουμε στα λαογραφικά έθιμα, αλλά μετανοημένοι, σταυρωμένοι ως προς τα πάθη μας, πανηγυρίζουμε και γιορτάζουμε «μη εν ζύμη παλαιά, μηδέ εν ζύμη κακίας και πονηρίας, αλλ’ εν αζύμοις ειλικρινείας και αληθείας», όπως λέει ο Παύλος. Και ζυμώνουμε ως μικρά ζύμη, όλο το φύραμα, καλώντας όλο τον κόσμο να μετάσχει στη χαρά. Γινόμαστε οι χριστιανοί σήμερα το προζύμι που φτιάχνει τον άρτο της ζωής, την Εκκλησία, την Ελπίδα, την Αλήθεια. Την Ελευθερία της Ανάστασης…

*** Σήκω πλάσμα δικό μου

~ Ανάσταση– Του αγίου πατρός μας Επιφανίου αρχιεπισκόπου Κύπρου Μυστήρια των μυστηρίων απόκρυφα! Δυό κρυφοί μαθητές έρχονται να κρύψουν σε τάφο τον Ιησού, διδάσκοντας με τη δική τους απόκρυψη το κρυμμένο στον άδη μυστήριο του κρυμμένου στη σάρκα Θεού. Και ξεπερνούσαν ο ένας τον άλλο στη διάθεση για το Χριστό· ο Νικόδημος από τη μια γενναιόδωρος στη σμύρνα και την αλόη, κι ο Ιωσήφ από την άλλη αξιέπαινος για την τόλμη και το θάρρος του απέναντι στον Πιλάτο. Ο Ιωσήφ παρουσάσθηκε στόν Πιλάτο του ζήτησε το σώμα του Ιησού και του είπε:

Κάτι ασήμαντο, κάτι που όλοι το θεωρούν μικρό ήρθα να σου ζητήσω, άρχοντά μου. Δώσ’ μου να θάψω το νεκρό σώμα Εκείνου που καταδίκασες (σε θάνατο),
του Ιησού του Ναζωραίου,
του Ιησού του φτωχού,
του Ιησού του άστεγου,
του Ιησού του γυμνού,
του Ιησού του περιφρονημένου,
του Ιησού του γιου ενός μαραγκού,
του Ιησού του δέσμιου,
του Ιησού του παρατημένου στο ύπαιθρο,
του Ιησού του ξένου και αγνώριστου ανάμεσα στους ξένους και καταφρονεμένου και, κοντά σ’ όλα αυτά, κρεμασμένου (στο Σταυρό).
Για έναν νεκρό σε παρακαλώ,
που αδικήθηκε απ’ όλους,
που προδόθηκε από μαθητή,
που εγκαταλείφθηκε από φίλους,
που διώχθηκε από αδελφούς,
που χαστουκίστηκε από δούλο.
Για έναν νεκρό σε εκλιπαρώ,
καταδικασμένο απ’ αυτούς που ο ίδιος ελευθέρωσε απ’ τη σκλαβιά,
ποτισμένο ξύδι απ’ αυτούς που ο ίδιος έθρεψε,
πληγωμένο απ’ αυτούς που ο ίδιος γιάτρεψε,
παρατημένο απ’ τους μαθητές Του και στερημένο την ίδια τη μάνα Του.
Για έναν νεκρό σε ικετεύω, άρχοντά μου,
Αυτόν τον άστεγο που κρέμεται στο ξύλο (του Σταυρού).
Γιατί δεν έχει κανένα να του συμπαρασταθεί πάνω στη γη,
ούτε πατέρα, ούτε φίλο, ούτε μαθητή, ούτε συγγενή, ούτε κάποιον για να Τον θάψει.
Μόνος είναι, του μόνου Πατέρα μονογενής Υιός, Θεός στον κόσμο, κι άλλος κανένας
* * *
Άραγε, Ιωσήφ, ζητώντας Τον και παίρνοντάς Τον, ξέρεις τάχα Ποιόν πήρες;
Άραγε, πλησιάζοντας στο Σταυρό και κατεβάζοντας τον Ιησού, ξέρεις τάχα Ποιόν βάσταξες;
Αν πραγματικά ξέρεις Ποιόν κρατάς, τώρα έχεις γίνει πλούσιος! Γιατί πως αλλιώς κάνεις τούτη τη θεόσωμη και τόσο φρικτή κηδεία;
Αξιέπαινος είναι ο πόθος σου, μα πιο αξιέπαινη της ψυχής σου η διάθεση.
Δεν τρέμεις, άραγε, καθώς σηκώνεις στα χέρια σου, Αυτόν που τρέμουν τα Χερουβείμ;
Με πόσο φόβο, αλήθεια, βγάζεις από το θεϊκό αυτό σώμα το λίγο ρούχο που το σκεπάζει;
Και με πόση ευλάβεια, βέβαια, χαμηλώνεις τα μάτια σου, καθώς τρομάζεις ν’ ατενίσεις τη σωματική φύση του υπερφυσικού Θεού;

Πες μου, Ιωσήφ,
θάβεις, άραγε, – και προς την ανατολή στραμμένο τον νεκρό,- που είναι η Ανατολή των ανατολών;
Σφαλίζεις, άραγε, με τα δάχτυλά σου, – όπως κάνουμε στους νεκρούς,- και τα μάτια του Ιησού, που με τ’ άχραντο δάχτυλό Του άνοιξε τα μάτια του τυφλού;
Κλείνεις, άραγε, και το στόμα Εκείνου, που άνοιξε το στόμα του κωφάλαλου;
Λυγίζεις, άραγε, και τα χέρια Εκείνου, που τέντωσε τα παράλυτα χέρια;
Μήπως και τα πόδια δένεις, όπως κάνουμε στους νεκρούς, Εκείνου, που έκανε να βαδίζουν τα παράλυτα πόδια;
Σηκώνεις, άραγε, και πάνω σε νεκροκρέβατο Εκείνον, που πρόσταξε τον παράλυτο, «Πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα»;
Αδειάζεις, άραγε, και μύρα πάνω σ’ Εκείνον που, σαν ουράνιο μύρο, άδειασε τον εαυτό Του και ανακαίνισε τον κόσμο;
Τολμάς, άραγε, να σκουπίσεις και τη θεόσωμη εκείνη πλευρά, την αιματοστάλαχτη ακόμα, του Ιησού, που γιάτρεψε τη γυναίκα με την αιμορραγία;
Πλένεις, άραγε, και με νερό το σώμα του Θεού, που όλους τους ξέπλυνε και σ’ όλους χάρισε την κάθαρση (από τις αμαρτίες);
Και τί λαμπάδες ανάβεις, άραγε, μπροστά στο Φως το αληθινό, που φωτίζει κάθε άνθρωπο;
Και ποιούς επιταφίους ύμνους ψάλλεις σ’ Εκείνον, που ακατάπαυστα υμνείται απ’ όλη την ουράνια στρατιά των αγγέλων;
Χύνεις, άραγε, και δάκρυα για τον νεκρό Εκείνον, που δάκρυσε για τον νεκρό Λάζαρο και τον ανέστησε τέσσερις μέρες μετά το θάνατό του;
Και σε θρήνους, άραγε, ξεσπάς για Κείνον, που έδωσε σ’ όλους τη χαρά και σταμάτησε της Εύας τη λύπη;

Όμως, Ιωσήφ,
μακαρίζω τα χέρια σου, που περιποιήθηκαν και ψηλάφησαν τα θεόσωμα χέρια και πόδια του Ιησού, αιματόβρεχτα ακόμα.
Μακαρίζω τα χέρια σου, που άγγιξαν την αιματοστάλαχτη πλευρά του Θεού πριν απ’ το Θωμά, τον άπιστο πιστό με την αξιέπαινη περιέργεια.
Μακαρίζω το στόμα σου, που χόρτασε αχόρταγα και ενώθηκε με το στόμα του Ιησού, γεμίζοντας απ’ αυτό με Πνεύμα Άγιο.
Μακαρίζω τα μάτια σου, που πλησίασαν τα μάτια του Ιησού και πήραν απ’ αυτά το φως το αληθινό.
Μακαρίζω το πρόσωπό σου, που ζύγωσε στο πρόσωπο του Θεού.
Μακαρίζω τους ώμους σου, που βάσταξαν Αυτόν που όλα τα βαστάζει.
Μακαρίζω το κεφάλι σου, που το σίμωσε η κεφαλή των όλων.
Μακαρίζω τον Ιωσήφ και το Νικόδημο·
γιατί έγιναν Χερουβείμ μπροστά στα Χερουβείμ, σηκώνοντας και μεταφέροντας πάνω τους το Θεό·
γιατί έγιναν υπηρέτες του Θεού μπροστά στα εξαπτέρυγα (Σεραφείμ), σκεπάζοντας και τιμώντας τον Κύριο όχι με φτερά, αλλά με σεντόνια.
Αυτόν που τρέμουν τα Χερουβείμ, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος Τον σηκώνουν πάνω στους ώμους και Τον μεταφέρουν μαζί μ’ όλα τα κατάπληκτα τάγματα των ασωμάτων αγγέλων.

* * *
Ο Κύριος κρατώντας το νικηφόρο όπλο του Σταυρού μπήκε στον άδη. Έπιασε απ’ το χέρι τον Αδάμ, τον σήκωσε και του είπε:
«Ξύπνα εσύ που κοιμάσαι, αναστήσου απ’ τους νεκρούς, και ο Χριστός θα σε φωτίσει!». Εγώ, ο Θεός σου, που για χάρη σου έγινα γιός σου, για χάρη σου και για χάρη των απογόνων σου, τώρα, με την εξουσία που έχω, λέω και προστάζω τους φυλακισμένους: Βγείτε έξω!
Κι αυτούς που βρίσκονται στο σκοτάδι: Ελάτε στο φως!
Κι εκείνους που έχουν πεθάνει: Αναστηθείτε!
Κι εσένα, (Αδάμ), σε διατάζω: Σήκω απ’ τον (αιώνιο) ύπνο σου!
Δεν σ’ έπλασα γι’ αυτό, για να μένεις φυλακισμένος στον άδη.
Αναστήσου απ’ τους νεκρούς! Εγώ είμαι η ζωή των ανθρώπων.

* * *
Σήκω, πλάσμα δικό μου!
Σήκω, μορφή δική μου, φτιαγμένη σύμφωνα με την εικόνα μου!
Σήκω να φύγουμε από δω. Γιατί εσύ είσαι ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ μ’ εσένα.
Για σένα έγινα γιος σου εγώ, ο Θεός σου.
Για σένα πήρα τη δική σου μορφή του δούλου εγώ, ο Κύριος.
Για σένα κατέβηκα στη γη και πιο κάτω απ’ τη γη εγώ, που βρίσκομαι πιο πάνω απ’ τους ουρανούς.
Για σένα, τον άνθρωπο, έγινα σαν άνθρωπος αβοήθητος, αφημένος ανάμεσα στους νεκρούς.
Για σένα, που βγήκες μέσ’ από τον κήπο (του παραδείσου), παραδόθηκα στους Ιουδαίους μέσα σε κήπο και σταυρώθηκα μέσα σε κήπο.
Κοίτα στο πρόσωπό μου τα φτυσίματα· τα καταδέχτηκα για χάρη σου, για να σε αποκαταστήσω όπως ήσουνα τότε, που σου είχα δώσει το φύσημά μου.
Κοίτα στα μάγουλά μου τα ραπίσματα· τα καταδέχτηκα, για να ξαναδώσω στη διεστραμμένη μορφή σου την όψη που είχε, σαν εικόνα μου.
Κοίτα στη ράχη μου το μαστίγωμα· το καταδέχτηκα, για να σκορπίσω το φορτίο των αμαρτημάτων σου.
Κοίτα τα τρυπημένα χέρια μου· καλά καρφώθηκαν πάνω στο ξύλο (του Σταυρού) για σένα, που όχι καλά άπλωσες το χέρι σου στο (απαγορευμένο) δέντρο.
Κοίτα τα τρυπημένα πόδια μου· καλά καρφώθηκαν στο ξύλο (του Σταυρού) εξαιτίας των δικών σου ποδιών, που όχι καλά έτρεξαν στο δέντρο της παρακοής
Γεύτηκα χολή για χάρη σου, για να γιατρέψω την πικρή ηδονή που γεύτηκες απ’ τον γλυκό εκείνο καρπό.
Γεύτηκα ξύδι, για να βγάλω οριστικά απ’ τη ζωή σου το καυστικό και αφύσικο ποτήρι του θανάτου.
Δέχτηκα σφουγγάρι, για να σβήσω το χρεόγραφο των αμαρτιών σου.
Δέχτηκα καλάμι, για να υπογράψω την απελευθέρωση του ανθρώπινου γένους.

* * *
Σήκω, λοιπόν, να φύγουμε από δω.
Κάποτε σ’ έδιωξα απ’ τον γήινο παράδεισο· τώρα σε αποκαθιστώ όχι στον παράδεισο (εκείνο), αλλά σε θρόνο ουράνιο.
Σ’ εμπόδισα να φας από το δέντρο της ζωής· να που τώρα ενώθηκα μαζί σου εγώ, η Ζωή.
Γι’ αυτό, σηκωθείτε! Ας φύγουμε από δω.
(Ας πάμε) απ’ το θάνατο στη ζωή,
απ’ τη φθορά στην αφθαρσία,
απ’ το σκοτάδι στο αιώνιο φως.
Σηκωθείτε! Ας φύγουμε από δω.
(Ας πάμε) απ’ την οδύνη στην ευφροσύνη,
απ’ τη δουλεία στην ελευθερία,
απ’ τη φυλακή (του άδη) στην επουράνια Ιερουσαλήμ,
απ’ τα δεσμά στην άνεση,
απ’ τη σκλαβιά στην τρυφή του παραδείσου,
απ’ τη γη στον ουρανό.
Γι’ αυτό, άλλωστε, πέθανα και αναστήθηκα, για να γίνω Κύριος και νεκρών και ζωντανών.
Σηκωθείτε, λοιπόν! Ας φύγουμε από δω.

* * *
Ο ουράνιος Πατέρας μου περιμένει το χαμένο πρόβατο.
Τα ενενήντα εννέα πρόβατα των αγγέλων περιμένουν τον σύνδουλό τους Αδάμ· πότε θ’ αναστηθεί, πότε θ’ ανέβει και πότε θα επιστρέψει στο Θεό.
Οι αιώνιες κατοικίες είναι έτοιμες.
Οι θησαυροί των αγαθών έχουν ανοιχτεί.
Η βασιλεία των ουρανών έχει ετοιμαστεί προαιώνια.
Μάτι δεν έχει δει κι αυτί δεν έχει ακούσει κι ανθρώπου λογισμός δεν έχει βάλει τ’ αγαθά που περιμένουν τον άνθρωπο.
* * *
Αυτά και άλλα τέτοια καθώς έλεγε ο Κύριος, αναστήθηκε. Την ίδια στιγμή αναστήθηκαν και ο ενωμένος μαζί Του Αδάμ και η Εύα. Μα κι άλλα πολλά σώματα αγίων, που είχαν πεθάνει απ’ την αρχή των αιώνων, αναστήθηκαν κι αυτά, κηρύσσοντας την τριήμερη ανάσταση του Κυρίου.
Ας την υποδεχθούμε κι εμείς, οι πιστοί, κι ας την αγκαλιάσουμε με χαρά, χορεύοντας μαζί με τους αγγέλους, γιορτάζοντας μαζί με τους αρχαγγέλους και συνάμα δοξάζοντας το Χριστό, που μας ανέστησε από τη φθορά και μας χάρισε τη ζωή. Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμη, μαζί με τον άναρχο Πατέρα Του και το πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα Του στους ατέλειωτους αιώνες. Αμήν.

*** Μήνυμα ενότητας από τον Προκόπη Παυλόπουλο (βίντεο)

Το Πασχαλινό μήνυμά του έστειλε από την Καλαμάτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Το φως της Ανάστασης να φωτίσει τον ελληνικό λαό αλλά και τους ευρωπαίους πολίτες, ευχήθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τη δήλωσή του μετά την Ανάσταση, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Υπαπαντής του Χριστού, στην Καλαμάτα. Για τους ευρωπαίους πολίτες ειδικότερα, ο κ. Παυλόπουλος επισημαίνει την ανάγκη «ώστε με την ετυμηγορία τους να υπερασπισθούν το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα έναντι των μορφωμάτων λαϊκισμού και ρατσισμού που το επιβουλεύονται»
Ολόκληρη η δήλωση έχει ως εξής:
«Χριστός Ανέστη!
Εύχομαι το άφατο Θαύμα και το ανέσπερο Φως της Ανάστασης του Θεανθρώπου να φωτίζει τον Λαό μας και το Έθνος μας στην πορεία μας για την εκπλήρωση της Ιστορικής μας Αποστολής. Ιδίως δε για την, υπό όρους αρραγούς ενότητας, υπεράσπιση της Πατρίδας, των Εθνικών μας Θεμάτων και των Εθνικών μας Δικαίων, καθώς και για την πρόοδο και ανάπτυξη του Τόπου, με σεβασμό στις αρχές και τις αξίες της Δικαιοσύνης, κατ’ εξοχήν δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Εύχομαι, επίσης, το άφατο Θαύμα και το ανέσπερο Φως της Ανάστασης του Θεανθρώπου να φωτίζει τους Πολίτες της Μεγάλης Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας, ώστε με την ετυμηγορία τους να υπερασπισθούν το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα έναντι των μορφωμάτων λαϊκισμού και ρατσισμού που το επιβουλεύονται, έχοντας πάντα κατά νου ότι αυτά επιβουλεύονται, κατ’ ουσίαν και κατ’ αποτέλεσμα, τον Άνθρωπο, την Ευρωπαϊκή Δημοκρατία και τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.
Χρόνια Πολλά!»
Video:

*** Το «Αναστάσιμο» μήνυμα του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου

Αγαπητά μου παιδιά,
η εορτή της Αναστάσεως μας καλεί:
Να αναβαπτιστούμε στο ευαγγελικό ήθος του Αναστάντος Κυρίου που σηματοδοτεί την άνευ όρων αποδοχή και ανοχή του άλλου, του ξένου, του διπλανού, του γνωστού, του φίλου και του εχθρού.
Να συναντήσουμε τον συνάνθρωπο στο πλαίσιο της συγχωρητικότητας και της αλληλοπεριχώρησης όπως ο Θεάνθρωπος και Αναστάς Κύριος μάς το υπέδειξε έμπρακτα.
Να επιβεβαιώσουμε ότι η αγάπη προς το συνάνθρωπο δεν είναι ένα ιδεολόγημα, ένα συναίσθημα, μία ψυχολογική διάθεση αλλά ένας τρόπος ύπαρξης και ζωής, τον οποίον νοηματοδότησε ο αναμάρτητος και εκούσια Σταυρωθείς και Αναστάς Κύριος, ως έναν τρόπο ο οποίος χαρακτηρίζεται από τη θυσία, την προσφορά και αυταπάρνηση. Τρόπος ο οποίος με βεβαιότητα μας οδηγεί στην υπέρβαση του θανάτου και στη μετοχή στην επερχόμενη Βασιλεία του Θεού.
Σε μία εποχή ψεύδους, υποκρισίας και ιδιοτέλειας η επανάληψη του λόγου: «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν άλλης βιοτής, της αιωνίου, απαρχήν» αποτελεί την επιβεβαίωση ότι η αλήθεια θα νικήσει το ψεύδος, η ελπίδα την απελπισία, η αθανασία και η αιωνιότητα το πρόσκαιρο και το εφήμερο της κακίας και της καταστροφής. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ! Με πατρικές ευχές +Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

*** Αναβίωση του εθίμου της «Αποκερασιάς» την Κυριακή του Πάσχα!

Εκδήλωση για την αναβίωση του εθίμου της «Αποκερασιάς», στον περίβολο του Ιερού Ναού Αγίου Βασιλείου Βασιλιτσίου, διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βασιλιτσιωτών «Η Φανερωμένη» την Κυριακή του Πάσχα, 28 Απριλίου, στις 5.00 το απόγευμα με παραδοσιακή μουσική και χορό! Επίσης, ο Σύλλογος θα προσφέρει μεζέ, κρασί και λουκούμι.

*** Κάψιμο και ανατίναξη Ιούδα σε Καλό Νερό και Μαραθόπολη!

Για 7η συνεχή χρονιά θα αναβιώσει το έθιμο με το Κάψιμο του Ιούδα στην παραλία του Καλού Νερού την Κυριακή του Πάσχα! Το Πασχαλινό αυτό έθιμο έρχεται από την τοπική παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά, προβάλλοντας το δήμο και την περιοχή. Για ακόμα μια χρονιά θα είναι φαντασμαγορικό και οι επαγγελματίες του Καλού Νερού μαζί με τοπικούς συλλόγους, την Τοπική Κοινότητα και τη συνδιοργάνωση της Κοινωφελούς Επιχείρησης του δήμου Τριφυλίας, καλούν τον κόσμο που κάνει τις διακοπές του στην περιοχή να το παρακολουθήσει. Την Κυριακή του Πάσχα στις 8.30μμ στην παραλία του Καλού Νερού! Το κάψιμο του Ιούδα, έθιμο από τον προηγούμενο αιώνα, με παραλλαγή την ανατίναξή του, αναβιώνει και φέτος, την Κυριακή του Πάσχα, στη Μαραθόπολη Τριφυλίας, από το δραστήριο Εκπολιτιστικό Σύλλογο Μαραθόπολης. Τα μέλη του Συλλόγου με νέες και νέους του χωριού τιμούν το έθιμο και κρατούν ζωντανή τη λαϊκή παράδοση, εντυπωσιάζοντας , μάλιστα, και τους επισκέπτες! Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, στις 6.30, ντόπιοι και επισκέπτες στο αλιευτικό καταφύγιο θα απολαύσουν το εντυπωσιακό θέαμα της ανατίναξης του Ιούδα, που είναι κρεμασμένος σε σχεδία μες στη λιμενολεκάνη, από δυνατές κροτίδες!

*** Απόψε ο «Σαϊτοπόλεμος» στην Καλαμάτα!

Με την ευκαιρία εορτασμού της Ανάστασης του Χριστού και του Πάσχα, στην Καλαμάτα θα διεξαχθεί το πατροπαράδοτο έθιμο του σαϊτοπόλεμου.
Το έθιμο αυτό προκαλεί, κάθε χρόνο, πανελλήνιο ενδιαφέρον. Τη Δευτέρα του Πάσχα έχουμε, βέβαια, και τις ιπποδρομίες, που θα διεξαχθούν στο Πλατύ.
Το τελετουργικό του σαϊτοπόλεμου θα ξεκινήσει στις 19:40 το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα.
Την εκδήλωση θα ανοίξει η Δημοτική Φιλαρμονική Καλαμάτας και αυτή θα κλείσει με κεράσματα από επαγγελματίες της πόλης. Οι θεατές θα πρέπει, για λόγους ασφαλείας, να ακολουθούν τις οδηγίες των δημοτικών αστυνομικών και των μελών του Συλλόγου των σαϊτομάχων. Επίσης, οι πολίτες δε θα πρέπει να αφήσουν τα αυτοκίνητά τους στο βόρειο πάρκινγκ του Νέδοντα την ημέρα εκείνη. Στο παραδοσιακό δρώμενο θα πάρουν μέρος 10 μπουλούκια. Α.Π.

*** Γαρύφαλλα και στάμνες πέταξαν στον Άγιο Γεώργιο της Καλαμάτας όταν ακούστηκε το Χριστός Ανέστη (φωτογραφίες και βίντεο)

Το έθιμο του σπασίματος σταμνών και πετάγματος γαρυφάλλων πραγματοποιήθηκε και φέτος, στον προαύλιο χώρο του Αγίου Γεωργίου στην Καλαμάτα.
Όταν λοιπόν ο ιερέας έψαλε το Χριστός Ανέστη, στο δρόμο έσπαγαν στάμνες ενώ στον κόσμο έφταναν γαρύφαλλα.

Video:

*
*** Η μυσταγωγική δύναμη του Δημήτρη Πλατανιά στην Εθνική Λυρική Σκηνή

Υπάρχουν φωνές που είναι τόσο μεγάλες, βαθιές και ευρύχωρες, φωνές που αντανακλούν την προσήλωση σε ένα σκοπό, που η συνάντηση μαζί τους γεμίζει τον ακροατή με την πληρότητα ενός σπάνιου βιώματος. Ο Δημήτρης Πλατανιάς έχει μεγάλο, πιστό και αφοσιωμένο κοινό, που έσπευσε να σταθεί δίπλα του, ως ακροατήριο ευλαβικό, στο προσωπικό ρεσιτάλ του, που ήταν και προσωπικό στοίχημα. Μια αναμέτρηση με τον εαυτό.
Στην κατάμεστη Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς δεν προχώρησε μονάχα σε ένα εντελώς διάφανο γύμνασμα δεξιοτεχνίας, αλλά παράλληλα πύκνωσε την ιστορία της Λυρικής Σκηνής με ένα ρεσιτάλ που καταγράφεται ως ένα μουσικό γεγονός που πολλοί έχουν ήδη αποθησαυρίσει. Το νέο κτίριο της Λυρικής, στο ΚΠΙΣΝ, «θερμαίνεται» ακόμη. Παράσταση την παράσταση, ρεσιτάλ το ρεσιτάλ, αποκτά ρίζες, αντλεί από την προσωπικότητα σπουδαίων ερμηνευτών, απορροφά το αποτύπωμα του κοινού, βαθαίνει την ίδια την ιστορία της Αθήνας και της μουσικής διαδρομής αυτής της χώρας που, παρά τα όσα –συχνά δικαίως– της καταμαρτυρούμε, κάνει και βήματα προόδου.
Ο Δημήτρης Πλατανιάς έχει το δικό του στυλ. Ανθολογεί από όπερες, όχι όλες προβλέψιμες επιλογές για το δικό του ρεπερτόριο, τραγουδά με εσωτερική φλόγα μιας ζυγισμένης δύναμης, προσκαλεί σε ένα ιδίωμα συμβατό με τη δική του προσωπικότητα, σφραγισμένο από το ιταλικό ρεπερτόριο, αλλά με ανοίγματα και σε άλλες σχολές και παραδόσεις. Βάγκνερ τραγούδησε στα ιταλικά. Γιατί σε αυτή τη γλώσσα τού αρέσει περισσότερο, όπως είπε τόσο απλά, αφοπλιστικά, δημιουργώντας γέφυρα με το κοινό.
Και δίπλα του, στο πιάνο, η Σοφία Ταμβακοπούλου, σε αγαστή σύμπνοια και θελκτική αντίστιξη: ένας «βράχος» και ένα «δέντρο», ένας καταρράκτης και μια πηγή, εξέβαλλαν στο κοινό με καταιονισμούς και παραποτάμους. Κρατώ αυτή τη δύναμη μιας βαθιάς αξιοπρέπειας και εργατικότητας, που όταν πρόκειται για τέχνη απογειώνεται και δένει το κοινό με ένα αίσθημα μιας κοινής πατρίδας. Εκτιμήθηκε η επιλογή για το κλείσιμο του ρεσιτάλ με δύο ελληνικά τραγούδια του Σπυρίδωνος Σαμάρα (1861-1917), το «Μάνα και γιος» σε ποίηση Γεωργίου Δροσίνη και το «Εξομολόγησις» σε ποίηση Ιωάννη Πολέμη (από τη συλλογή «Σπασμένα μάρμαρα», 1917). Μια κίνηση ύψιστου συμβολισμού και μια χειρονομία συμφιλίωσης με μια μουσική παράδοση που σταδιακά εκτιμάται και εντάσσεται σε προγράμματα. Με το ρεσιτάλ αυτό, γνωρίσαμε καλύτερα τον Δημήτρη Πλατανιά. Έγινε πιο οικείος. Και μας έδωσε ένα δώρο. ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ

*** Απονεμήθηκε το βραβείο Κανελάκη στην πρώτη επιτυχούσα των πανελλαδικών από το Σουληνάρι

Το Βραβείο «Κανελάκη» απένειμε ο δήμαρχος Πύλου-Νέστορος, Δημήτρης Καφαντάρης, στην πρώτη μαθήτρια Λυκείου –για το έτος 2018- από το Σουληνάρι, Δήμητρα Ξυδιά. Το βραβείο έχει θεσπίσει ο Κωνσταντίνος Λυμπερόπουλος από το Σουληνάρι, χαρίζοντάς του το όνομα της πιο αγαπημένης και γνωστής πηγής της κοινότητας, της πηγής Κανελάκη.
Ο Κ. Λυμπερόπουλος κάθε χρόνο τιμά τον καλύτερο μαθητή του Λυκείου, δίνοντάς του ως βραβείο ένα συμβολικό χρηματικό ποσό για τη συνέχιση των σπουδών του.
Στην τιμητική διάκριση, η οποία έγινε παρουσία του αντιδημάρχου Πύλου-Νέστορος Παναγιώτη Πετρόπουλου και του προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Σουληναρίου Φώτη Ξυδιά, ο δήμαρχος ευχήθηκε στη φοιτήτρια, πλέον, του Μαθηματικού Πάτρας καλή πρόοδο και δήλωσε: «Εκπληρώνουμε μια υποχρέωση του Κωνσταντίνου Λυμπερόπουλου, δείχνοντας έτσι πόσο σημαντική είναι η υποστήριξη πολλών συμπολιτών μας στη νέα γενιά. Σε μια περίοδο που οι αξίες μας καταρρέουν κάθε μέρα, εμείς χρειάζεται να προσπαθούμε να κρατάμε τον πήχη ψηλά, να υποστηρίζουμε την ευγενή άμιλλα και να τιμούμε όλους αυτούς που με την επιτυχία τους δημιουργούν κίνητρο στους υπόλοιπους να προσπαθήσουν για ένα καλύτερο αύριο».

*** Αθλητική ενημέρωση :

***Ο Χατζηπαναγής στο ποδοσφαιρικό καμπ της Κυπαρισσίας και σήμερα στην φιέστα του Καλού Νερού

Παρουσία του μεγάλου βετεράνου ποδοσφαιριστή Βασίλη Χατζηπαναγή θα πραγματοποιηθεί σήμερα στο γήπεδο της Κυπαρισσίας η φιέστα του ΠΑΟ Καλού Νερού για την άνοδο στην Α’ Τοπική. Η γιορτή των πρωταθλητών της Α1 θα ξεκινήσει στις 6 μ.μ., με τουρνουά στο οποίο θα συμμετάσχουν επίσης οι παλαίμαχοι της Εράνης Φιλιατρών και ομάδα επιλέκτων της Κυπαρισσίας, ενώ στο τέλος θα γίνουν οι απονομές του κυπέλλου και των μεταλλίων.
Ο Βασίλης Χατζηπαναγής βρέθηκε και χθες στο γήπεδο της Κυπαρισσίας, διδάσκοντας τα μυστικά της στρογγυλής θεάς σε λιλιπούτειους και λίγο μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές από την ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο ενός πασχαλινού καμπ. Την τεχνική ομάδα συμπλήρωσαν ο συνεργάτης του προπονητής Νίκος Φράγκος και οι προπονητές του ΑΟ Κυπαρισσίας Τάκης Παναγόπουλος, Στέφανος Ανδρουτσής και Ίλιε Μιτρόφ.
Τόσο το χθεσινό καμπ για τα παιδιά, όσο και η σημερινή φιέστα του Καλού Νερού διοργανώνονται από τον Δήμο Τριφυλίας.

***

~ **  ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 :
1.-ARFARA NEWS , Νέα από το Αρφαρά Μεσσηνίας . Δευτέρα 01 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ,Στο αγιάζι της ενημέρωσης .-  ~ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ για όλους μας !   :https://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html .-
2.-.- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας .
Τρίτη 02 -04-2019 ,Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html.-
3.- .- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Τετάρτη 03-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://snsarfara.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html  .-
4.- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Πέμπτη 04 04 -2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης   :https://stamos-dynami.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html .-
5.-ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Παρασκευή 05-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html  .-
6.- ARFARA NEW Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Σάββατο 06-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2019/04/arfara-new.html .-
7.-ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Δευτέρα , 08-04-2019 ,Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://dimmetoparfara.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html .-
8.-ARFARA NEWS Νέα από το Αρφαρά Μεσσηνίας . Τρίτη 09-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης :https://snsstamoskal.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html .-
9.- .- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας Τετάρτη 10-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2019/04/arfara-news-10-04-2019.html .-
10.- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Πέμπτη 11-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2019/04/arfara-news_11.html .-
11.-.- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Παρασκευή 12-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2019/04/arfara-news_11.html .-
12.-ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας ΣΆΒΒΑΤΟ 13-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης: https://snsarfara.blogspot.com/2019/04/aerfara-news.html .-
13.-.- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Κυριακή 14-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης :   https://stamos-dynami.blogspot.com/2019/04/arfara-news_14.html .-
14.-ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας  .Δευτέρα 15-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2019/04/arfara-news_15.html .-
  15 .- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας .Δευτέρα 15-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2019/04/arfara-news_15.html .-
16.- ARFARA NEWS Νέα από το Αρφαρά Μεσσηνίας . Τρίτη 16-04-2019 ,Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html .-
17.-ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας .- Τετάρτη 17-04-2019  Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2019/04/arfara-news_17.html .- 18.- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Πέμπτη 18-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html .- 19.- ARFARA NEWS  Νέα από το Αρφαρά Μεσσηνίας . Παρασκευή 19-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης   :  https://dimmetoparfara.blogspot.com/2019/04/arfara-news_19.html .- 20.-.-  ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας , Σάββατο 20-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης :https://snsstamoskal.blogspot.com/2019/04/arfara-news-20-04-2019.html  .-   21.-.- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Κυριακή 21-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://arfara-kalamata-greece.blogspot.com/2019/04/arfara-news.html .-
22.-.- ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Μ. Δευτέρα 22-04-2019  Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2019/04/arfara-news_22.html .- 23.-  ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας . Μ,. Τρίτη 23-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης  : https://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.com/2019/04/arfara-news_22.html   .- 24 .- ARFARA NEWS  Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας  . Μ. Τετάρτη 24-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης : https://snsarfara.blogspot.com/2019/04/arfara-news_23.html .- 25.-ARFARA NEWS Νέα από Αρφαρά Μεσσηνίας  .  Μ. Πέμπτη 25-04-2019 Στο αγιάζι της ενημέρωσης:   https://stamos-dynami.blogspot.com/2019/04/arfara-news_24.html .- 26.-  ARFARA NEWS  Τα νέα μας από Αρφαρά Μεσσηνίας . Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  26-04-2016  Στο αγιάζι της ενημέρωσης  :  https://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2019/04/arfara-news_26.html .-

27.- .- ARFARA NEWS Μ. Σάββατο 27-04-2019 Τα νέα μας από Αρφαρά . Στο αγιάζι της ενημέρωσης μας ... : https://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2019/04/arfara-news-27-04-2019.html .-
28.-

~** ..ΒΙΝΤΕΟΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ: ΒΙΝΤΕΟ-ΣΕΛΙΔΕΣ Σ.Ν.Σ :

~1. - Stamatios Skoulikas = Stamatios Skoulikas , http://www.youtube.com/stamos01 , 6789 videos. - 1.528.741 προβολές Σταματης Σκουλικας Εγγράφηκε στις 17 Δεκ 2009

2. - Stamos Skoulikas = Stamos Skoulikas stamos011947 Εγγράφηκε στις 17 Δεκ 2009, με 1.483.718 προβολές .-

http://www.youtube.com/stamatios01 , 3917 video. σταμος σκούλικας , 3. - Vlasis Skoulikas = Vlasis Skoulikas , +Stamos ,.

http://www.youtube.com/vlasiskal . = 4132 video. - https://plus.google.com/u/0/+VlasisSkoulikas/posts?csrc=yt&cfem=1 ,.- - βλάσης σκούλικας

Σύνολον 14.444 βίντεο .

https://www.facebook.com/profile.php?id=100030595474438&fref=%2Freqs.php&__tn__=%2Cd-Z-R&eid=ARBaDYLYkt_4XgI1MT_h-UIRLEbwKrRoV8Gpt94g6wlMOb1bM16g-dRsYHdt5g9trazQBXkT1Yf5dS_w , .- = Αρφαρά Μεσσηνίας Καλαμάτα .-

https://blogs.sch.gr/dimarfar/author/dimarfar/ = Δημοτικό Σχολείο Αρφαρών https://www.facebook.com/sylgkdsarf/ = Σύλλογος γονέων κηδεμόνων δημοτικού Αρφαρών